Yöneticilik Becerisinin Temeli: Koçluk

kocluk-acar-baltas-grubu-makale

“Yöneticiler koçluk görevlerini hakkıyla yerine getirebilselerdi, işletmelerin performansı kendiliğinden iki katı artardı. Oysa, yöneticilerin çoğu koçluk yapmayı bilmezler. Dahası koçluk yapmanın, işlerinin bir parçası, hem de önemli bir parçası olduğunun farkında değildirler. Onlara da hak vermek gerekir. Çünkü kendileri de bu anlamda bir koçluk görmemişlerdir.”

Yukarıdaki cümleler ASTD (Amerikan Eğitimciler Derneği)’nin 2001 yılında Orlando’da yapılan toplantısında “Koçluk Semineri”inde dile getirilmiş ve büyük ölçüde onaylanmıştır.

Yöneticinin Değişen Rolü

Son on beş yıl içinde kurumsal yapılarda meydana gelen değişiklikler yöneticilerin “kontrol edici” rolden “destekleyici” role geçmelerine yol açmıştır. Yöneticinin, direktif verme ve denetleme yerine geliştirme, destekleme ve yol gösterme yetkinlikleri önem kazanmıştır.

Yöneticilerin genel eğilimi, “Benim işim başımdan aşkın. Bir de insanları eğitmekle mi uğraşacağım?” yönündedir. Bir orta veya üst düzey yöneticiye yaptığı işi soracak olsanız, büyük ihtimalle planlama, organize etme, koordinasyon ve denetleme diyecektir. Ancak bu kişileri gözlerseniz, yaptıkları işi ve zamanlarını kullanma biçimini, söyledikleriyle bağdaştırmakta güçlük çekersiniz.

Yöneticinin işi son derece karmaşık ve güçtür. Büyük çoğunluğu başkalarına delege edilebilecek işlerin kıskacında, sürekli baskı altında yaşarlar. Doğal olarak da birçok işi yüzeysel olarak yapabilirler. Yöneticinin yaptığı işlerin, kısa kısa, bölük pörçük ve sözlü iletişime dayalı olduğu görülür.

Gerçekte, yöneticinin delege edemeyeceği iki iş vardır: “Performans değerlendirme” ve “koçluk”. Koçluk için de, performans kriterlerinin belirlenmiş olması gerekir. Sanıldığı ve yaygın olarak uygulandığı gibi koçluk, hataları düzeltmek değil, performansı sürekli olarak geliştirme çabasıdır. Koçluk, insanların içindeki potansiyelin, anlamlı ve önemli amaçlara ulaşmak için ortaya çıkmasını kolaylaştırmaktır.

Geçen gün bilgisayarda bir paragrafı hizalamak için satırları düzenlemeye çalışırken, basmam gereken iki tuşu fark etmem, bana hayat boyu kullanabileceğim bir beceri ve zaman kazandırdı.

Bir yöneticinin koçluk yapabilmesi için gerekli önşartlar şunlardır:

  1. Koçluğun işinin bir parçası olduğuna “gönülden” inanmak
  2. Sabırsızlığını frenlemek (kendini tanımak)
  3. Hatalara hoşgörülü olmak ve hataların öğrenme sürecinin bir parçası olduğunu içine sindirmek (yargılamamak)
  4. Temel iletişim tekniklerini bilmek (etkin dinleme, empati, soru sorma)

İyi bir koç olmanın temelinde kendini tanımak ve yönetebilmek yatar. Kendini tanıyan ve yönetebilen kişi başkalarını da tanıyabilir ve yönetebilir. Olumsuz durum ve duygularla yüzleşecek cesareti göstermek bunun sonucunda mümkün olabilir.

Koçluk Felsefesi

Koçluğun özü yaratıcı olmak ve çözüm seçeneklerini artırmaktır. Davranış değişikliği insanın başkaları üzerinde yarattığı etkiyi anlamasından geçer. Davranış değişikliği sağlamak kolay bir süreç değildir. Çünkü değişim kararlılık ve dayanıklılık gerektirir. Bu nedenle değişim birkaç günde veya birkaç haftada gerçekleşmez. Değişmek inanç gerektirir. Küçük değişiklikler ancak zamanla farkedilir duruma gelir.

Değişiklik canlılık ve iç disiplin gerektirir. Geri adım atmak ve alışılmışı tekrarlamak ve konfor alanında kalmak daha kolaydır. Değişim tatmini ertelemeyi gerektirir. Zaman zaman geriye dönüşler değişim sürecinin bir parçasıdır. Umutsuzluğa kapılmamak gerekir.

Sonuç

Hiçbir aksaklık kendi kendine düzelmez, yolunda gitmeyen hiçbir iş kendi kendine yoluna girmez. Koçluk iki nedenle çağdaş yöneticiliğin çekirdek becerisi olarak kabul edilmektedir: “Başkalarını geliştirmek” ve “performans değerlendirmesi”. Koçluk sürecinin gerçek anlamda uygulanması, bir kurumda iş sonuçlarını iki katına varacak ölçüde geliştirme potansiyeli taşır. Bu nedenle gelecek beş yıl içinde koçluk eğitimi ve uygulamaları alanında devrimsel gelişmeler olacaktır.

Koçluk sürecinin gerçek anlamda uygulanması, bir kurumda iş sonuçlarını iki katına varacak ölçüde geliştirme potansiyeli taşır.

Yönlendirmenin özü, davranış değişikliği yaratmaktır.
Başarısı, yönlendirilenin etkin katılımına ve çaba göstermesine bağlıdır.

Değişmek, kişinin başkaları üzerinde yarattığı etkiyi anlamasıyla başlar :

Bu sancılı bir süreçtir.

Değişmek dayanıklılık gerektirir : Bu aylar süren çabayla gerçekleşir.

Değişmek inanç ister : Yavaş yavaş gelişir ve zamanla farkedilir.

Değişmek enerji ve iç disiplin gerektirir : Geri adım atmak her zaman daha kolaydır.

Değişmek tatmini ertelemek demektir : Düzelme başladıktan sonra bile, değişiklik hemen farkedilmeyebilir.

Sending
User Review
4.67 (3 votes)

Add a Comment

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.